Dworzec główny [wyprawa]

Czarna Perła

- Ja zostanę tu. Zobaczymy co oni knują.
Kot usiadł i wpatrywal sie w chłopca. Gdy stwierdził, że nic mu nie grozi podszedł do drzwi. Lecz to był błąd. Nagle wyszedł z nich mężczyzna. spojrzał NA CHŁOPCA.
- Ty... - wychrypiał celując w niego palcem.
Po chwili spojrzał na kota.
- Co to jest. ?? - zapytał z obrzydzeniem. - Ej gówniarzu, łap go... Albo nie... sam to zrobię.
Facet rzucił się na kota. Perła szarpał się, wył i drapal. Ale został wrzucony do wora. Mężczyzna zaśmiał się.

Sansual Samier

//To Abigal mieli porwać Perła//

Czarna Perła

//spokojna twoja rozczochrana//

Kot nie chciał się poddać. Zaczął się szarpać i drapać. Po chwili, robiąc dziurę w worku wyskoczył z rulonikiem w pysku.
- Ty mały pchlarzu. !! - warknął mężczyzna - już ja ci dam. !!
Kot zaczął uciekać. W pewnej chwili zrobił nagły zwrot. Mężczyzna pośliznął się na atramęcie i z całą siłą uderzył w scianę. Stracił równowagę i zemdlał.
Perła dysząc przysiadł w drugim rogu na taborecie.

Wolf

- Perła. ! - krzyknęła Wolf
Kotka szybko wróciła na górę. Zaczęła się rozglądać.
- Nic ci nie jest..ale... co tu się dzieje. !! No pięknie... mamy małego chłopca, nieprzytomnego starucha i kota cierpiącego na jakieś fiziu-miziu... co ty masz w pysku??

Abigal

Spojrzała na Wolf po czym nie zwracając uwagi na resztę zeszła na dół.Było ciemno,kotka ledwo widziała zarysy rożnych rzeczy.Cicho stąpając poszła dalej zdając się ma węch oraz słuch.

Sansual Samier

Chłopak odsunął się z przerażeniem na widok mężczyzny. Cicho krzyknął, a i zerkał z wdzięcznością na podłogę.
- Ej! Ty! Czarny kocie...! - szeptał dość wyraźnie - Wracaj, tam jest piwnica, tam nie wolno wchodzić.
Podszedł do klapy, uklęk przy niej i pochylił się, by coś ujrzeć. Nie zauważył nic, tylko czarno. 'No tak, koty widzą w ciemności' myślał.
Gdy poszła dalej rozjaśniało się, aż w końcu było zupełnie widno. Abigal, widziała dużo pudeł, a obok nich ludzi. Żyli sobie jak... zwykła rodzinka. Było jasno, ale dzieci pewnie nigdy prawdziwego słońca nie widziały. Jedno z dzieci usłyszało zgrzyt klapy, wrzaski starca oraz inne niepokojące odgłosy. Szybko podbiegło do Abigal.
- Ooooo! Jaki słodki kotek! Mamo!? Możemy go przygarnąć? - odwróciła głowę do tyłu. Białe ściany, drewniana posadzka, drabinka, łazienka, kuchnia, sypialnie, salon...
- Skąd to się tu wzięło?! Nie ważne, bierz jak chcesz. Mamy bardzo dużo pudeł. Możesz zrobić z nich dla niego domek. Masz pomysł na imię? - Teraz dziewczynka bez większych ceremoniałów, podniosła kota do góry i ścisnęła, że Abigal prawie flaki wypłynęły oczami.
- Może Marchewa?! To takie słodkie imię... - skrzeczała sobie dalej o tym jak będzie tu Abigal dobrze, jak będą się razem bawić pysznie i tym podobne.

Tymczasem staruch umarł. Krew polała się z tyłu głowy. Nikt jednak nie zwracał na nią uwagi. Wszyscy zaciekawieni byli pergaminem. Narysowana była mapa do jakiegoś miejsca zaznaczonego figurką Abi. Mają już dwie mapy. Są prawie takie same. Nikt nie wiedział czym się różnią, tylko Wolf ze swoją spostrzegawczością dojrzała różnicę. Chłopak tymczasem nadal schylał się by dojrzeć coś w ciemnościach.

Sansual walczył sam ze sobą. Kamienie dawno by go zgniotły, ale zatrzymały się lekko przy ścianie tak, że czuł mocny ucisk. Po bardzo długiej kotłowaninie udało mu się wydostać, postanowił wrócić do innych, gdy naraz upadł. Tak po prostu, był zmęczony, ale czuł, że to nie jest powód. Zaczął jakby śnić na jawie. Oczy miał szeroko otwarte, ale nie widział rzeczywistości, tylko co innego. Zobaczył przerywający obraz klucza, w nim mapę, na mapie duże drewniane drzwi z ogromną kołatką, obraz jakby cały czas się przybliżał, San miał wrażenie, że uderzy w klucz, że rozerwie mape, że zginie od bardzo mocnego uderzenia o drzwi, jednak on przechodził przez te rzeczy w ułamki sekundy. Potem zemdlał. Tak, upadł na jeden z większych kamieni.

// Perła +50, Abigal +20, Wolf +30, Sansual Samier +30 (nie potrafię dawać sobie PD, możecie robić to za mnie?)
Postanowiłam troszkę przyspieszyć akcje, oczywiście zmienić kolejność, by rzeczy działy się jednocześnie w różnych miejscach, myślę, że ci to pasuje. //

Wolf

//To ja ci dam ss + 25 //
Kotka wpatrywała się w mapę. Od czasu do czasu "brodziła" pazurem po niej.
- ta droga - wskazała - idzie trochę inaczej od pozostałych. A ta jest zakończona gdzie indziej. Pokaż mi to Perła. !
Kotka wyrwała mu z rąk obie mapy. Chwilę świdrowała je wzrokiem. Po chwili nałożyła jedną na drugą.
-Patrzcie. !

My jesteśmy tu...-wskazała na jedynkę - I zdaje mi się...
Kotka przygryzła dolną wargę i zmrużyła ślepia.
- Chyba musimy iść tą drogą, którą przyszedł ten staruch...

Czarna Perła

Perła wpatrywał się w mapę...
- Nic nie rozumiem... Chcesz iść tam. ??
Kot pokręcił głową.
- Jak chcesz. Ale najpierw... ej... gdzie jest chłopiec. ??
Kot rozglądnął się.
- Ach, tam jest.
Kot podszedł do niego dając mu do zrozumienia, żeby odszedł. Gdy chłopak to zrobił, perła zaczął wołać Abi.
-Psst. !! Abi. ! Wolf ma mapę. ! Chodź. !!

Chłopak zaczął się rozglądać. Ze zdziwieniem patrzył jak Wolf czyta mapę. Otrząsnął się. Tymczasem pod ziemią dziewczynka nie chciała wypuścić kota.
-Mamooo. !! On jest taki słooodki. !!- piszczała
- Tak wiem. Ale na razie możesz go puścić i mi pomóc. ??
- nO DOOBRA...
Korzystając z chwili wolności kotka uciekła i dołączyła do Wolf i Perły. Gdy zamknęła się dziura słychać było tylko jęki i szlochy dziewczynki, która straciła kota

Abigal

Odetchnęła głęboko powietrzem - Prawi mnie udusiła - spojrzała na Wolf która trzymała mapkę,podeszła do niej wolno patrząc na mapę - Czyli musimy iść tędy - wskazała pazurem na mapie drogę,po chwili spojrzała na klapę w podłodze po raz pierwszy zrobiło jej się żal tej rodziny po raz pierwszy czuła współczucie dla ludzie po chwili jednak ruszyła przed siebie z opuszczoną głową choć sama do końca nie wiedziała gdzie idzie wiedziała jedno,wiedziała że chce jak najszybciej opuścić to miejsce aby szybciej zapomnieć.Kiedyś chciała pozabijać wszystkich ludzi w jej życiu wiele się zmieniło i teraz targały nią przeróżne emocje zarówno złość i pogarda oraz smutek i współczucie

Czarna Perła

-Tak. Chodźmy. Abi, prowadź- mruknął.

Wolf

Wolf podeszła do Abi i wręczyła jej mapy.
- A więc prowadź...

Abigal

Wzięła głęboki wdech i odebrała mapę przyglądając się jej a później podążając wcześniej omówioną drogą.Abigal się zmieniała i jak na złość było to jeszcze widać poprzez jej zachowanie.Raz zimna i bezuczuciowa kotka,innym razem chora na umyśle i chcąca za wszelką cenę pozbyć się wszystkich a teraz? teraz współczuła ludziom wszystko to się stało tak szybko zbyt szybko jak dla niej.

Wolf

Wolf kiwnęła głową na Perłę, aby szedł za nimi, i poszła za Abi rozglądając się do okoła.

Czarna Perła

Czarna Perła poszedł na samym końcu. Nie patrzył na boki, tylko szedł wpatrzony w ogon Wolf.

Drugi pokój był identyczny jak pierwszy. Oprócz tego na ścianach wisiało kilka słoikach po "Pudliszkach" A w nich świeczki. Jedyne co przykuło wzrok, to drzwi na końcu pokoju. I to nie byle jakie. Mosiężne, jasne o wielu rysach. W drzwiach cztery inne zamki.

-Zdaje mi się, że musimy poszukać tych kluczy-zamyślił się perła-Ja z chłopcem poszukam w tamtym pokoju. Wy szukajcie tu.
I wybiegł.

Abigal

Odstawiła posążek i mapę na ziemię które już od pewnego czasu niosła - To ja poszperam w tych ... "Pudliszkach" - powiedziała wskakując już na półki,skoczyła na jeden ze słoików lądując z nim na ziemi,ku jej rozczarowaniu przypaliło jej się trochę futerko a żadnego klucza tam nie było,wskoczyła znów na półki tym razem już szukając wzrokiem czegoś więcej w słoikach niż tylko świeczek.